Anne olunca anlarsın...
Bu güne kadar bu sözü ne çok duydum, anneme her itirazımda... Dünyanın en saçma sözü gibi gelirdi bana.
Anne olmama sayılı günler kaldığı şu günlerde bebeğimle ilgili kurduğum her hayalde bu söz aklıma geliyor.
Annem... Hayatımdaki en büyük şansım.
Bir bakışıyla beni hücrelerime kadar çözümleyen, ne hissettiğimi saniyesinde anlayabilen, gözyaşlarımı yanında en rahat akıttığım, beni her koşulda en iyi anlayan kişi, sırdaşım...
Her anımda yanımda olan, beni benden ve herkesten daha çok düşünen, seven, elimi asla bırakmayacağından emin olduğum en yakın dostum...
O dimdik, güçlü, kararlı duruşunun altındaki kırılganlığı ve hassaslığı yalnızca onu çok iyi tanıyanlar bilir. Öyle naiftir ki aslında...
Ama çocukları söz konusu olunca tüm dünyayı karşısına alır, hiç tereddüt etmeden...
Beceriklidir, tüm sevdiklerini biraraya getiren muhteşem sofralar hazırlar bize ve tüm sevdiklerine...
10 kaplan gücündedir, yorulsa da belli etmez, hiç şikayet etmez, herkese ve herşeye yetişir benim annem...
Tüm başarılarımızda katkısı vardır, akıllıdır... Eğlencelidir, sosyaldir, bakımlıdır. Ne yaparsa mutlaka en iyisini yapar. Kısacası benim idolümdür. O kimselere benzemez, çok özel ve güzel bir insandır...
Sahi Anneciğim, anne olunca anlayabilecek miyim, nasıl böyle olunduğunu? Ben de senin gibi çocuğum için büyük bir şans olabilecek miyim? Ama sen nasılsa yanımdasın değil mi? Bana öğretirsin nasıl böyle mükemmel anne olunduğunu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder